زیبائی کیهان و بشر (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۲۷ ژوئن ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

زیبائی خاصّی در این آیۀ قرآن که در زیر آمده می توان پیدا نمود که الهامی شد برای این مقاله و عنوان آن:

«سَنُرِیهِم آًیٰتِنَا فِی الآفاقِ وَ فیٖ اَنفُسِهِم حَتَّیٰ یَتَبَیَّنَ لَهُم اَنَّهُ الحَقُّ.» ۳ [مضمون به فارسی: ما به‌ زودی‌ آیات‌ خود را هم‌ در آفاق‌ و هم‌ در نفس‌های‌ آنها، به‌ ایشان‌ نشان‌ می دهیم‌؛ تا برای‌ آنها روشن‌ و هویدا گردد كه‌ اوست‌ حقّ.]

//beyondforeignness.org/wp-content/uploads/2017/06/955px-Camille_…

زیبائی و جمال یکی از علائم و صفاتِ اِلهی است. در زبان انگلیسی و بسیاری دیگر از زبان ها کلمۀ «زیبائی» معمولاً به آن زیبائی اطلاق می شود که بشر در طبیعت، در همدیگر، در آن چیزهائی که بشر می سازد و در حیاتِ زیبایِ نفوسِ برجستۀ جامعه مشاهده می کند.

تصویری که در بالا آمده یکی از آثار امپرسیونیست می باشد- دورانی از هنر است که هنر در مدارس تاریخی هنر باید آموخته می شد. هدف اصلی آن ضبط و نشان دادن نور بدون بکار گرفتن خطوط است. حدّ اقلّ به سلیقۀ من این مکتب زیبائی خاصّی را نشان می دهد. با توجّه به علاقۀ خاصِّ من به امپریونیسم این تصویر از دورۀ کوبیسم

//beyondforeignness.org/wp-content/uploads/2017/06/390px-Albert_G…

به نظر می رسد زیبائی کمتری را نشان می دهد؛ گرچه هدف اصلی مقایسۀ این دو نبوده ولی بسیار جالب است توجّه نمود که این نوع هنر در ایّام نزدیک به جنگ جهانی اوّل بسط یافت.

شاید بتوان گفت هنرمندان نقاش که چنین نقشی را خلق نمودند حسّ می نمودند درد و رنج و زشتی عالم را فراخواهد گرفت در حالی که دورۀ امپرسیونیسم از دورانی بهتر بود.

حال آن چنان است که اگر بتوانیم یا نتوانیم زیبائی را مثل هنر نقاشی بنحوی ابراز نمائیم، زیبائی در تمام جنبه های حیات دیده می شود.

حضرت بهاءُالله یکی از کیفیات سرور و شَعَف را یکی از عناصر زیبائی می دانند:

«اِفْرَحْ بِسُرورِ قَلبِکَ لِتَکونَ قابِلاً لِلِقائیٖ وَ مِرْآةً لِجَمالیٖ» ۴ [مضمون به فارسی: به شادی قلبت شاد باش تا قابل دیدار من و آیینۀ منعکس کنندۀ جمالم باشی.]

همچنین مجدداً می فرمایند خداوند در خلقتِ ما جمال و زیبائیِ خود را آشکار فرمود.

«عَرَفْتُ حُبّیٖ فیٖکَ خَلَقتُکَ وَ اَلقَیْتُ عَلَیکَ مِثالیٖ وَ اَظهَرْتُ لَکَ جَمالیٖ.» ۵ [مضمون به فارسی: حُبِّ خود را در تو شناختم پس تو را آفریدم و مثالِ خود را بر تو القا و نقش نمودم و جمالم را برای تو آشکار ساختم.]

حضرت عبدُالبها از مستمعین خویش انتظار دارند در اعمال و رفتار خویش زیبائی را ظاهر سازند:

«... هر روز همّت کنید اعمالتان مناجاتی زیبا باشد. به خدا توجّه نمائید و همواره آنچه که شرافتمدانه و درست است انجام دهید. فقراء را بخشش نمائید، اُفتاده را بلند کنید، غمگین را خدمت و غمخواری نمائید، مریضان را شِفا گردید، بیمناک را دلداری نمائید، ستمدیدگان را نجات گردید، نااُمیدان را امیدوار گردید و بی پناهان را پناه گردید.» ۶

و برای همگان دعا فرمودند که زیبائیِ روحانیِ حقیقی را به مَنَصّۀ ظهور برسانند.

خدایا... افکارشان را آسمانی فرما. خلوصشان را بیافزا، تا با تضرع و ابتهال به ملکوتِ تو توجّه کنند و مشغول به خدمت عالمِ بشر گردند. هر یک شمع روشنی شوند. هر یک ستاره ای درخشنده گردند. هر یک در ملکوت الهی به رنگ و بوی خوش ظاهر شوند. ۷

در لوحِ طِرازات //noghtenazar.org/node/1554 شاهدیم که حضرت بهاءُالله می فرمایند نوع بشر خود را به کمالاتِ زیبا زینت بخشد.

حتّی در عالم مادّی صفاتی مانند نظافت، ادب، لطافت را حضرت بهاءُالله علائم زیبائی می دانند.

«خُذُوا ما يَکونُ اَقرَبَ اِلَى اللَّطافَةِ اِنَّهُ اَرادَ اَنْ يَراکُمْ عَلىٰ آدابِ اَهْلِ الرِّضوانِ فىٖ مَلَکوتِهِ المُمتَنِعِ المَنيعِ تَمَسَّکُوا بِاللّطافَةِ فىٖ کُلِّ الاَحوالِ لِئَلّا تَقَعَ العُيُونُ عَلىٰ مٰا تَکرَهُهُ اَنْفُسُکُم وَ اَهلُ الفِردَوسِ.»8 [مضمون به فارسی: آنچه را که به لطافت و پاکی نزدیک تر است اتّخاذ کنید بدرستی که خداوند اراده فرمود شما را به آداب اهلِ رضوان و بهشت در مَلَکوتِ منیع و بلندمرتبۀ خود ببیند. در همۀ احوال به لطافت و پاکی چنگ زنید تا چشم ها بر چیزی نیافتد که خود شما و اهلِ بهشت از آن کراهت دارند.]

«کُونُوا عُنصُرَاللَّطافَةِ بَینَ البَرِیَّةِ.» 9 [مضمون به فارسی: اصل و جوهرِ لطافت بین مردم باشید.]

همچنین قدرت سخن گفتن قادر است زیبائی را نشان دهد و حضرت بهاءالله در مورد به کار گرفتن این قدرت در سخن گفتن چنین می فرمایند:

«زَیِّنُوا لِسانَکُم بِالصِّدقِ وَ نُفوسَکُم بِالأمانَةِ اِیّاکُم یا قَومُ لا تَخانُوا فیٖ شَیْءٍ وَ کُونُوا اُمَنآءَاللهِ بَینَ بَرِیَّتِهٖ وَ کُونُوا مِنَ المُحسِنینَ.» 10 [مضمون به فارسی: زبانتان را به راستی و وجودِ خود را به امانت زینت دهید. مبادا ای قوم در چیزی خیانت کنید، و امانت داران خدا بین مردم و از نیکوکاران باشید.]

در زندگی، بیان، ظاهر و اَعماقِ نَفسِ خویش می توانیم زیبائی را جستجو کرده و نشان دهیم. آن زیبائی که در جهان خلقت و کیهان شاهدش هستیم می توانیم در وجود خویش یافته و نشان دهیم که حقیقتِ بیانِ حضرت بهاءُالله برای هر یک از ما مشهود است.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۸۲ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). قران کریم، سورۀ فُصِّلت، آیۀ ۵۳.
(۴). کلماتِ مکنونۀ عربی، شمارۀ ۳۶.
(۵). ایضاً، شمارۀ ۳.
(۶). ترجمه به مضمون بیان مبارک. برای اصل بیان مبارک مراجعه کنید به:
//www.bahai.org/library/authoritative-texts/abdul-baha/paris-talks…
(7). ترجمه به مضمون بیان مبارک. برای اصل بیان مبارک مراجعه کنید به:
//www.bahai.org/library/authoritative-texts/abdul-baha/promulgatio…
(۸). کتاب اَقدس، بند ۴۶.
(۹). ایضاً، بند ۷۵.
(۱۰). منتخباتی از آثار حضرت بهاءُالله، شمارۀ ۱۳۶.