×
صفحه نخستدرباره سایتشرایط استفادهحریم خصوصیتماس با ما
اصول اعتقاداتاخلاقیاتتاریخاجتماعیاحکامادیان دیگراقتصادبشاراتحقوق بشرسیاستپاسخ به اتهاماتشعر و ادبفهرست تمام مقالات
پیامهای مرکز جهانی بهائی اخبار جامعۀ بهائی گشت و گذار در اخبار بخش سردبیر

برای شروع یا قطع اشتراکتان در خبرنامه سایت، آدرس ایمیل خود را در ذیل وارد کنید.

ثبت نام
قطع اشتراک
twittertelegraminstagram
×
ببخشید کجا می‌توانم تمام پیامه ... بسیار پرمحتوی و پرمعنا بود یاد ... مهم نیست بهائیت دین است یا هرچ ... واقعا تاسف آوره.این اتفاق در ا ...
در پاسخ به فصلنامه مطالعات تاریخی شماره های 17 و 20 در پاسخ به ویژه نامه 29 ایّام جام جم ندای حق
یوزارسیف هم خاتم النبیّین بود!وقت آن است كه بدانيم دين بهايي چيستدرد دلی با خانم وزیر بهداشتآیا بهاییان در انتخابات شرکت می کنند؟تخریب گورستان‌ و عدم صدور جواز دفن بهاییان در شماری از شهرهای ایران
img

سایت نقطه نظر تلاشی برای رفع ابهامات و تعصبات عامه مردم راجع به دیانت بهائی است.

فرانک ویس- فارِسِ حضرت بَهاءُالله
1398/02/18

فرانک ویس- فارِسِ حضرت بَهاءُالله (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۵ اکتبر ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

فرانک ویس (Frank Wyss) یکی از «فارِسانِ حضرت بَهاءُالله» بود ولی این «فارس» با کسی جنگ نکرد زیرا نبردش نبردی روحانی بود- مقدمتاً نبردی با نَفْسِ اُمّاره. لقب «فارِس- Knight« [شهسَوار] را حضرت شوقیِ اَفندی //www.noghtenazar.org/node/1644 به نفوسی که طبق نقشۀ (ده ساله) در سال ۱۹۵۳ (برای فتحِ روحانی) به نقاط مختلفۀ جهان رفتند و به نشر تعالیم دیانت بهائی پرداختند اِعطا نمودند.

فرانک ویس یکی از نفوس جامعۀ بسیار برجستۀ استرالیا بود که در آن دوران بسیار جامعۀ کوچک ولی مُتهوِّر بود. در دهۀ سال های ۱۹۳۰ جامعۀ بهائیان استرالیا و نیوزلند برای اوّلین بار محفلِ ملّی خویش را که جزءِ اوّلین مَحافلِ متشکّلۀ دنیا بود تشکیل داد. زمانی که حضرت شوقی افندی، ولیِّ اَمرُالله، از پیروانِ اَمرِ اِلهی خواستند که در کشورهای مختلفۀ جهان مستقرّ شوند، جزائر منطقۀ اقیانوس هند و اقیانوس آرام را از اهداف استرالیا محسوب فرمودند. جزائری مانند لویالتی ایلندز (Loyalty Islands) کوکوس (Cocos)، کیلینگ ایلندز (Keeling Islands) تیمور شرقی (East Timor) ادمیرالتی ایلندز‌(Admiralty Islands) سوسایتی ایلندز(Society Islands). اسامی این جزائر برای بسیاری ناآشناست ولی این جزائر حال کلّاً ملّت و کشورهایی مستقل هستند. یکی دیگر از اهدافی که به استرالیا داده بودند ترجمۀ کتابچۀ معرّفیِ اَمرِ بهائی به حدّاقلّ چهل زبان مختلف بود که تعداد بیست و چهار کتابچه به تاریخ دسامبر ۱۹۵۵ ترجمه و انتشارشان به اتمام رسید ولی در واقع این ابتدا و شروع کار بود.

در فوریۀ ۱۹۵۶حضرت شوقی اَفندی از خدمات تبلیغی برتا دابین (Bertha Dobbin) و همسرشان در نیو هبریدز (New Henrides) که امروزه به نامِ وانواتو (Vanuatu) مشهور می باشد طیِّ مرقومه ای قدردانی نمودند. حال بزودی زود یکی از مَشرِقُ الْاَذکارهای مَحَلّی در وانواتو ساخته خواهد شد. //www.noghtenazar.org/node/1724 چند سال قبل از این گرتا لمپریل (Greta Lamprill) و گِلَد پارک (Glad Parke) در سوسایتی آیلندز (Society Isalnds) که امروزه به نام پلی نیزیای فرانسه (French Polynesia) نامیده می شود مستقرّ شدند. هم چنین الوین و گرتا بلوم (Alvin Blum) هم زندگی خویش را در جزایر سلیمان (Solomon Islands) شروع کردند. هرولد و فلورنس فیتزنر (Florence Fitzner) به تیمور پرتقال که امروزه به نام (Timor Leste) مشهور است مهاجرت کردند. وی هوکن (Vi Hoeken) مؤسّس بسیاری از جوامع بهائی کشور پاپوا نیو گینه (Papua New Guinea) بود که امروزه جامعۀ بهائی بسیار فعّال و قوی دارد می باشد. اینان نفوسی هستند که به نام «فارِس» مخاطب گردیدند- نفوسی معمولی- بدون داشتن مهارت زیاد و یا امکانات فراوان- ولی توانستند بر محدودیّت های انسانیِ خویش فائِق آیند و با شجاعت کامل توانستند عملی غیر ممکن را ممکن سازند.

فرانک ویس هم یکی از این اشخاص بود که در دبیرستان بوورال (Bowral High School) بعد از شنیدن پیامِ اَمرِ اِلهی از هم شاگردی های خویش آنتوانت ماریوت (Antoindtte Mariette) و استانلی بولتون (Stanly Bolton) با خواهر خود لیلیان (Lillian) در مدرسۀ یرنبول (Yerrinbool) در سال ۱۹۴۴ به دیانت بهائی مؤمن گردید.

فرانک بعد از این که در تاریخ چهارم جون ۱۹۵۵ قیام نمود و وارد جزائر کوکوس (Cocos Island) شد تصمیم به اقامت گرفت و به خطاب «فارِس» مخاطب شد و با تمامی اقدامات خویش مدیری که مسؤول جزیره بود اجازه نداد وی اقامت نماید و به استرالیا مراجعت نمود. علی رغم این امر نَفْسِ قیام وی برای زندگی در آن جزیره باعث شد ایشان به عنوان «فارِسِ حضرت بَهاءُالله» نامیده شوند.

علی رغم دیگران یارانی که نامشان در این مقاله آمده نویسنده بشخصه فرانک را می شناسد و گرچه بسیاری دیگر وی را بخوبی می شناسند ولی در هدایت به اَمرِ مبارک نقشی سازنده در حیات نویسنده داشت و آرزو این که کاش خردمندیِ وی امروز هم می توانست در جامعه باقی بماند.

فرانک برعکس بسیاری از مدیران به هیچ نفسی فشار وارد نمی آورد و نظرات خویش را به دیگران تحمیل نمی کرد. وی «رئیس» نبود بلکه نورِ هدایتی بود که در جلسات مشورت خویش را کنار می کشید و نظرات مشورت کنندگان را تا به رسیدنِ به اتّفاقِ آرا جلب می نمود. مَثَل نمونه ای از حیات بهائی بود. وی به شغل کایروپراکتر (chiropractor) مشغول بود و هیچ وقت از عنوان (دکتر) خویش استفاده نمی کرد گرچه همگان می دانستند که وی عملاً در جوانی بسیار فعّال بوده. در بسیاری از جلسات مخصوص و منحصر از ملاقات خویش با حضرت ولیِّ اَمرُالله صحبت می نمود و حاضران در جلسه را به عطرِ گُلِ رز که از همان ایّام با خود داشت معطّر می نمود. این عطرِ گُل را حضرت ولیِّ اَمرُالله به وی داده بودند.

در ماه جون ۱۹۸۹ یکی دیگر از بهائیان جامعۀ استرالیا شون هینتون (Sean Hinton) به مغولستان رفت که تحقّق یکی از اهدافی بود که در دهۀ ۱۹۵۰ در نقشه مشخّص شده بود و به لقب «فارِسِ حضرت بَهاءُالله» مُفتخر گردید. در سال ۱۹۹۰ هنگامی که دو نَفْسِ بهائی در جزیرۀ ساخالین، آخرین هدفی که حضرت ولیِّ اَمرُالله در نظر داشتند مستقرّ شدند تمامی اهداف نقشه متحقّق شد. در سال ۱۹۹۲ که صد سال از صعودِ [درگذشتِ] حضرت بَهاءُالله می گذشت لوحۀ افتخار اسامی ۲۵۴ نفر از «فارِسان حضرت بَهاءُالله» در درگاهِ غُرفۀ داخلی مَقامِ حضرت بَهاءُالله تعبیه گردید که نام فرانک ویس یکی از آنها می باشد.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۸۶ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.

نظر خود را بنویسید