در جواب شماره 29 ویژه نامه ایام مورخ 6 شهریور 1386 آیا هویدا بهایی بود؟
امیرعباس هویدا سیزده سال بر صدارت نخست وزیری دورهء پهلوی تكیه زد این شخصیت تاریخ معاصر ایران جذابیت غیر قابل انكاری برای مخالفان و موافقان خویش داشت اما نكته ای كه در این مقاله بدان اشاره خواهد شد رابطه او با دیانت بهایی است موردی كه مخالفان دیانت بهایی آنرا مورد سوء استفاده قرار می دهند یكی از احكام دیانت بهایی عدم دخالت در امور سیاسی است در این مقاله از دو منبع چاپ شده در ایران كتابهای معمای هویدا نوشتهء عباس میلانی و همچنین خاطرات خلخالی اولین حاكم شرع دادگاهای انقلاب استفاده شده است. نام پدر هویدا حبیب الله بود كه لقبش عین الملك بود لقب عین الملك به درخواست جعفر قلی سردار اسعد از چهره های انقلاب مشروطیت از طرف احمد شاه به او داده شد. مادر هویدا افسر الملوك نوه عزت الدوله خواهر ناتنی ناصرالدین شاه بود. در صفحه 53 كتاب معمای هویدا می خوانیم : شكی نیست كه جد پدری هویدا میرزا رضا بهایی بود وعین الملك هم حداقل در جوانی از پیروان عباس افندی (حضرت عبدالبها) بوده است در صفحه 53 همین كتاب می خوانیم : ظاهرا سفر عین الملك به پاریس نتیجه اختلافی بود كه با پدرش میرزارضا پیدا كرده بود میرزا رضا از حواریون عباس افندی (حضرت عبدالبها) بود و در همین صفحه كتاب سندی كه عباس میلانی بدان اشاره نمی كند حضرت عبدالبها از دوستان ایران میخواهد كه به خاطر میرزارضا كاری برای عین الملك انجام دهند در صفحه 57 همین كتاب می خوانیم : بحث پیرامون باورهای مذهبی سابق و لاحق پدر در خانواده ممنوع بود به گفته فریدون هویدا در گفتگوهای خانوادگی هرگز از بهائیت ذكری نمی شد. هویدا می گوید چهارده ساله بودم كه برای نخستین بار واژه بهایی را شنیدم و معنای آن را از دوستی جویا شدم. در كیفر خواست هویدا در دادگاه انقلاب هم كه 17 مورد بود به دین او اشاره نشده است ای در حالی است كه با توجه به انقلاب و انجمن حجتیه اگر سندی دال بر وابستگی هویدا به بهائیان بود قطعا به موارد كیفر خواست اضافه می شد. خلخالی حاكم شرع دادگاهای انقلاب در كتاب خاطراتش در صفحه 375 می نویسد: هویدا تصور می كرد كه ما به عنوان یك بهائی یا بابی محاكمه میكنیم به همین دلیل چند بار به وی تذكر دادم كه این طور نیست من به او گفتم شاه هر چه بود بهائی نبود كه دستور دهد به مقبره حیفا و عكا فرش وقف كنی. و در صفحه109 كتاب معمای هویدا میخوانیم: كه به گفته ء صادق چوبك هویدا را خداناشناسی قطعی می دانست و او می گفت از مذاهب رسمی نفرت دارد و به گفته ولتر: این لكه ننگ را باید از میان برداشت با ذكر مواد یاد شده هر فرد مطلع به تاریخ خواهد فهمید كه هویدا هرگز بهایی نبوده وحتی در مواردی هم ضد دین و سكولار مسلك بود و جز رابطه پدربزرگش با دیانت بهایی و پدرش فقط در جوانی هیچ رابطه ای با این دیانت نداشته است و شاید همیشه آرزو میكرد كه به این دیانت الهی نسبت داده نمیشد و این بار غلط در ذهن مخالفان امر همچنان باقی مانده است كه هویدا بهایی بوده است. استناد مطالب فوق از كتابهای خاطرات خلخالی (نشر سایه) و معمای هویدا نوشته : عباس میلانی (نشر اختران) منتشر شده در ایران با كسب اجازه ارشاد می باشد.